Nienawidzę ich z całego serca, wiesz? Nie, ty tego nie wiesz. Nigdy nie dowiedziałaś się. Nie miałaś takiej możliwości, bo trzymałem wszystko w sobie. Za wszelką cenę starałem się być silny. Nie brać do głowy ich gadania, wymagań, ustawiania mi przyszłości.. Nie chciałem pójść ich ścieżką. Nigdy w życiu. Żałuję tylko, że nie mogłaś się o tym dowiedzieć. Dlatego też piszę to tutaj, na zwykłej kartce papieru, a później ją spalę. Chociaż raz chcę być z tobą szczery. Zacznę więc od początku, okej? Musisz wiedzieć jak to było.
Z pewnością jesteś ciekawa jakie miałem dzieciństwo, skoro tak bardzo to się odbiło na mojej przyszłości. Uwierz mi, nie chciałabyś mieć takich rodziców. Idealni w każdym calu. No prawie. Interesowała ich tylko i wyłącznie praca we własnej klinice. A gdzie miejsce i czas dla własnych dzieci? Prawie ich nie było, a jeśli już to wymagali gruszek na wierzbie, rozumiesz? Od dziecka, które ledwo poznało świat. Liczył się dla nich tylko skalpel. Nic poza tym. Dziwię im się, że mieli czas dla siebie. Ale nie jestem pewny czy tak do końca kochali się naprawdę. Mam to w dupie, wiesz? Ich. Popaprańcy. Można kochać dzieci na swój sposób, ale oni chyba nie potrafili okazać tego właściwie. Okej, wpajali mi od zawsze, że nauka powinna być na pierwszym miejscu i przez jakiś czas tak właśnie było. Sama dobrze wiesz jak zależało mi na dobrych ocenach w liceum. Nie robiłem tego dla nich, tylko dla siebie. Ale najpierw o tym jak poszedłem właśnie do średniej. Moje priorytety całkowicie się zmieniły. Bo wiesz.. Najpierw w moim mniemaniu – przez nich, myślałem, że pieniądze są najważniejsze w życiu. Dopiero później jest wykształcenie i cała reszta. To dzięki tobie zmieniłem wszystko. Pamiętasz to jak się poznaliśmy, prawda? Na pewno pamiętasz. Ja do dzisiaj wspominam ten dzień z uśmiechem na ustach. Niby normalna rzecz zakochać się w szkole, ale należałem przecież do tych „popularnych” dzieciaków. Wszystkie chciały mnie mieć. Najśmieszniejsze było to, że te laski były w stanie naprawdę zrobić dla mnie wszystko i poświęcić się. Nie musiały, bo ja zrobiłem te wszystkie rzeczy dla ciebie. Nigdy ci o tym nie powiedziałem, bo o uczuciach nie potrafiłem nigdy mówić. W pewnym stopniu teraz tego żałuję, ale to już niczego nie zmieni. Moi starzy cię nie lubili. Tego też nie wiedziałaś, bo nie chciałem nic mówić. Nie lubili cię, bo miałaś biednych rodziców. Wstydzili się za mnie w kręgu swoich „przyjaciół”. Mówili: „Z jakim elementem ty się prowadzasz!”; „Wstyd nam za ciebie, synu!”; „Przecież jej rodzice nie są nawet bogaci! Powinieneś ustawić się na przyszłość!” Blablabla. Bzdury. Z każdym kolejnym dniem miałem ich dość. W dodatku pod koniec liceum naciskali na mnie z medycyną. Nie chciałem zostać lekarzem jak oni, nie takim. Wiesz, że kochałem zwierzęta? Bez wyjątku. Wszystkie. Powiedziałem im, że wiążę swoją przyszłość z medycyną, ale nie taką, jakiej ode mnie oczekują. Wściekli się jeszcze bardziej, gdy powiedziałem o weterynarii. „Przecież to nie jest nawet prawdziwa medycyna! Jak możesz robić nam taki wstyd?!” Kolejne bzdury. Nie zamierzałem zagrać tak, jak oni chcą. To przez to się od ciebie odsunąłem. Przez nich. Nie potrafiłem o tym rozmawiać z nikim. No może trochę z moją młodszą siostrą, ale to już nieważne, wiesz? Wyjechałem po skończeniu liceum. Zostawiłem cię bez słowa. Im też nic nie powiedziałem. Tessa wiedziała. Do dzisiaj przypuszczam, że nie przejęli się moim wyjazdem. Jesteś ciekawa gdzie wyjechałem? Powinnaś to wiedzieć. Los Angeles było moim nowym domem. To tam wybrałem się na weterynarię. W międzyczasie dorabiałem jako barman, bo w końcu musiałem z czegoś wyżyć. Kokosów nie zbijałem, ale wystarczało na przeżycie. Wiesz, że poznałem na studiach podobną dziewczynę do ciebie? No właśnie, podobną. Szybko dotarło do mnie, że jej nie chcę. Porzuciłem ją. Jak ciebie. Może nawet gorzej. Zdradziłem ją z inną na jednej ze studenckich imprez. Od tamtego momentu przestałem być tym samym Caleb’em jakiego do tej pory znałaś. Wszystko się we mnie zmieniło. Stałem się zimny, nieczuły. Może nawet zamieniałem się we własnego ojca? Być może. Dzisiaj jest choć jeden dzień, aby to wszystko z siebie wyrzucić, aby później zapomnieć, że posunąłem się do czegoś tak idiotycznego. Facet piszący na kartce do laski, którą porzucił.. Może to wina wypitego alkoholu? Wracając do tematu, zmieniałem dziewczyny jak rękawiczki. Nie przywiązywałem wagi do ludzi jak kiedyś. Ale weterynarię nadal kochałem i udało mi się ukończyć studia, z całkiem wysokim wynikiem. Wróciłem, rozumiesz? Na stare śmieci. Tutaj. Do Chicago. Zacząłem nawet pracować w zawodzie, ale mam nadzieję, że jesteś gdzieś tam i masz się dobrze. Nie, z rodzicami nie mam kontaktu odkąd wyjechałem. I nie zamierzam tego zmieniać. Ciebie też nie będę szukać. Minęło tyle lat. Koniec z przeszłością. Może to nowy rozdział w moim życiu. Ciebie w nim nie będzie. Nie chcę tego. A teraz spalę kartkę, aby już nigdy więcej do tego nie wracać.
Trzymaj się, mała. Mam nadzieję, że dobrze ci się żyje.
 

→ Mało sypia, w ogóle jest wyspany jak śpi tak ze cztery godziny i to mu w zupełności wystarcza
→ Do dzisiaj nie ma kontaktu z rodzicami, nie ma pojęcia co się z nimi dzieje. Nie chce mieć z nimi nic wspólnego, nic go go do tego nie zobowiązuje. Nie zawdzięcza im swojej kariery
→ Lubi imprezować i to dużo, więc jeśli kiedykolwiek będziesz chciał/a iść na party, to wiesz do kogo się zgłosić
→ Towarzyski z niego człowiek, uwielbia poznawać nowych ludzi i zawierać znajomości, zwłaszcza jak mają to być piękne panie, ale kumplami również nie pogardzi
→ Nie stroni od alkoholu, nie wybrzydza. Wypije wszystko co ma procenty, hehe
→ Nie lubi sprzątać, więc zawsze ma syf w chacie, wykorzystuje do tego innych, przeważnie znajomi sprzątają mu w domu
→ Potrafi dobrze gotować!
→ Romantyk? Nigdy w życiu! Nawet nie potrafi powiedzieć dziewczynie swoich uczuć, więc nie ma takiej opcji
→ Zwierzęta to jego cały świat i nie żałuje swojej decyzji, nawet jeśli ojciec radził mu inaczej
→ Ma uczulenie na awokado, ale może to i dobrze? I tak tego nie je, bo smakuje jak świerk
→ Uwielbia różnego rodzaju koktajle. W ogóle zdrowy tryb życia na propsie
→ Nikomu o tym nie mówił i pewnie jeszcze nie powie, ale będąc w Los Angeles kobieta mu się oświadczyła. Dacie wiarę? Normalnie uklękła na jedno kolano, zrobiła mu romantyczną kolację, a on co? Rzucił ją cham i w dodatku wyśmiał!
→ Seriale, bajki, filmy.. Wszystko ogląda, co tylko wpadnie mu w ręce
→ Ma lęk wysokości
→ Testy na prawo jazdy zdawał pięć razy, ale w końcu mu się udało i może zabijać ludzi na drodze, hehe
→ Nie lubi siedzieć w domu, wszędzie musi być go pełno, trochę jak z dzieckiem które ma ADHD
→ W pracy w ogóle zachowuje się jak nie on, więc gdyby ktoś znajomy go zobaczył to by nie uwierzył w to co widzi
→ Super z niego lekarz, zna się na leczeniu zwierząt, więc nie otruje, ani nie zabije twojego zwierzaka. Daję słowo
Strona 2 z 2
Idź do strony:  «   1 2